Supermarketler ve kasiyerleri

Bugun, bir haftalik alisverisimi yaptiktan sonra supermarket kasasinda kuyruga girmistim. Cumartesi telasi icinde onumdeki, arkamdaki ve yanimdaki kisilerin alisveris arabalarina kacamak bakislar atarak ne aldiklarina bakip, analizler yapmaya calistigimi farkettim. Bunu biraz istemeden yapiyor insan. Mesela onunuzdeki kisi biraz kiloluysa ve surekli sekerleme, dondurulmus pizza gibi sagliksiz olarak bilinen gidalari kasiyerin onune koyuyorsa o kilolari besleyen kaynagi tahmin etmek zor olmuyor. Ayni sekilde sadece "bio" urunleri alan insanlarin da bu "bio" aldatmacasina kendilerini ne kadar da kaptirdiklarini dusunuyordum ister istemez.

Fakat butun bu dusuncelerin ve kacamak supermarket analizlerinin arasinda cok daha ilginc bir seyi farkettim. Turkiye'de ilk hipermarketin acilmasindan bugune gecen onca sene icerisinde yaptigim belki yuzlerce supermarket alisverisinde kasiyerlerin kayitsizligi bir tokat olup yuzume patladi. Ne almis olursam olayim o kasiyerin gozunde ne bir yargilama, ne bir sinsi biyik alti gulumsemesiyle, "aksama ne yemek yapmayi planladigini anladim ben senin" bakisi atmasi, ne de "yuh ulan ayni seyden bu kadar cok alinir mi" diye pesin hukumlu bir kani olusturma. Acaba bu hipermarket kasiyerleri boyle tepkisiz kalabilmek ve insanlarin alisverisleri hakkinda yorum yapmamak icin ozel bir egitimden mi geciyorlar, ya da daha korkuncu belki ben bunca senedir yaptigim onca alisverisin hic birisinde "farkedilen" olmayi basaramadim.